Urodzony w 1912 roku w Kętach, zmarł w 1998 roku w Bielsku-Białej. Pseudonim artystyczny Grab. Absolwent bielskiej szkoły malarstwa, rzeźby i grafiki oraz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w 1955 roku w pracowni malarstwa prof. Zbigniewa Pronaszki.
Uprawiał malarstwo sztalugowe (pejzaż beskidzki, sceny figuratywne, portret), malarstwo ścienne, a także grafikę i rzeźbę. W 1967 roku odbył podróż artystyczną po krajach południowej Europy.
Jest autorem licznych polichromii o tematyce religijnej w kościołach głównie na południu kraju, m.in. w Jeleśni, Bielsku-Białej, Bystrzycy Kłodzkiej, Lublinie, Międzylesiu, Pewli Małej koło Żywca, Wilamowicach, a także we Wrocławiu oraz warmińskiej Stawigudzie.
Pomniki i rzeźby plenerowe jego autorstwa zdobią przestrzeń publiczną wewnątrz i wokół szpitali, bibliotek, szkół, placów i parków wielu miast, m.in. Bielska-Białej, Wilamowic, Zatora i Katowic.
W swoich kompozycjach eksperymentował z wykorzystaniem niemalarskich materiałów.
Był członkiem bielskiego Oddziału ZPAP, współzałożycielem Grupy Beskid, brał udział we wszystkich jej wystawach oraz w licznych ekspozycjach w kraju i za granicą.
Laureat wielu nagród i wyróżnień, m.in. Sztalugi Juliana Fałata (1977; nagroda przyznawana przez Beskidzkie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne), dwukrotnie nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Malarstwa „Bielska Jesień” (1968, 1977), III nagrody w konkursie bielskiego ZPAP na „Obraz Roku” (1979), Nagrody im. G. Morcinka (1984; przyznawana przez wydawnictwo Epoka), a także Nagrody Prezydenta Miasta Bielska-Białej – Ikar (1994). Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1995).