Dookoła centralnie umieszczonej postaci klęczącego mnicha w białym habicie, wypełniającej wnętrze kościoła, artysta umieścił siedem symboli związanych z życiem klasztornym. Obok Boga Ojca, Gwiazdy Betlejemskiej, tablic Mojżeszowych i anioła pojawia się postać nagiej kobiety z rogami i potrawy – symbole grzechu, a także motyw czaszki ze skrzyżowanymi kośćmi – reprezentacja formuły memento mori, ostrzegającej przed zbytnim przywiązaniem do dóbr doczesnych. Artysta świadomie zróżnicował fakturę obrazu: z gładką powierzchnią srebrnego, jak w ikonie, tła kontrastuje wypukła, zbudowana z równoległych linii szata mnicha, wysuwając jego postać na plan pierwszy oraz nadając jej dynamizmu, mimo kontemplacyjnej postawy.
2012 – Czesław Wieczorek – Malarstwo, wystawa retrospektywna, Galeria Bielska BWA