Urodzony w 1938 roku w Wilnie, zmarł 21 sierpnia 2011 roku w Szklarskiej Porębie. Studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (1956–1958), następnie w latach 1958–1962 w katowickiej filii ASP w Krakowie. Na początku lat 60. był uczestnikiem działań animowanych przez Mariana Bogusza (m.in. I Plener w Osiekach, wystawa indywidualna w Galerii Krzywe Koło, 1963). Od roku 1964 zwraca się w stronę wyobrażeń symbolicznych. Podejmuje studia nad ezoteryką zachodnią i symbolologią. W 1967 roku był współzałożycielem Kręgu Oneiron w Katowicach. W tym czasie zajmował się animacją niezależnego życia artystycznego (m.in. Galeria Śląska, Galeria Katowice, trzy Katowickie Spotkania Twórców i Teoretyków Sztuki), a w latach 70. podziemną działalnością wydawniczą związaną z buddyzmem; wraz z Urszulą Broll założył pierwszą wspólnotę zen w Polsce (1974). W roku 1978 wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Był stypendystą Fundacji Kościuszkowskiej (1979) i autorem dziewięciu wystaw indywidualnych zrealizowanych w Nowym Jorku. Po powrocie do Polski w 1991 roku zaprezentował w BWA w Katowicach duży cykl obrazów nawiązujących do wcześniejszego psychodelicznego okresu twórczości, tam też, w 2000 roku, na wystawie „Splendor Solis” pokazał nowe cykle malarskie. Od 2007 roku realizuje cykl „Listy do Eros”, w którym odwołując się do malarstwa gestu, tworzy zagadkowe struktury talizmaniczne. Artysta podejmował różnorodne działania związane z malarstwem, grafiką, performansem, parateatrem. Uprawiał eseistykę na pograniczach sztuki i teorii kultury, prowadzi na ten temat wykłady. Był założycielem i prezesem powstałego w 2000 roku Towarzystwa Bellmer, stowarzyszenia kultywującego tradycje surrealistyczne, którym kieruje wspólnie z Małgorzatą Borowską. Prace artysty znajdują się w zbiorach Muzeów: Narodowego w Warszawie i Poznaniu, Sztuki w Łodzi, Górnośląskiego w Bytomiu, Śląskiego w Katowicach oraz innych muzeów i kolekcji w Polsce i za granicą.