Urodzony w 1919 roku w Sosnowcu, zmarł w 2001 roku, tamże. Artysta plastyk, prof. Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Pochodził z rodziny górniczej. Po ukończeniu szkoły podstawowej rozpoczął, w 1936 roku, naukę w zawodowym Gimnazjum Przemysłu Artystycznego im. Stanisława Witkiewicza w Sosnowcu. W okresie 1943–1945 brał udział w tajnym nauczaniu wraz z kolegami z zamkniętego przez okupantów Gimnazjum (m.in. z Marianem Maliną). Stanisław Gawron przeszedł pracownie malarstwa, rysunku i grafiki u znakomitych nauczycieli: Jerzego Fedkowicza, Zbigniewa Pronaszki, Czesława Rzepińskiego, Andrzeja Jurkiewicza, Konrada Strzednickiego. W 1949 roku został asystentem prof. Aleksandra Raka w Pracowni Grafiki Artystycznej i Pracowni Rysunku katowickiego oddziału Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (później przyłączonej do ASP w Krakowie). Uczył przez ponad 40 lat (1948–1989), przechodząc przez wszystkie szczeble awansu od asystenta do profesora, kierownika Katedry Grafiki Warsztatowej. Wychował całe pokolenia malarzy i grafików.
Uczestniczył w wielu wystawach krajowych i zagranicznych. Współpracował z Grupą "Zagłębie", Marianem Maliną, Wandą Zbyszewską i inymi. Uprawiał malarstwo, akwarelę, grafikę artystyczną i mozaikę. Pracował jako wykładowca w kilku szkołach plastycznych. W 1958 i 1996 roku otrzymał Nagrodę Artystyczną Miasta Sosnowca przyznawaną przez Radę Miejską w Sosnowcu. Jego prace znajdują się w kolekcjach w Polsce i za granicą.