Urodzony w 1955 roku w Gdańsku, zmarł 19 sierpnia 2007 roku w Warszawie. Ukończył w 1985 roku warszawską Akademię Sztuk Pięknych, w której studiował rzeźbę pod kierunkiem prof. Jerzego Jarnuszkiewicza. W latach 1985–1987 współtworzył z Mirosławem Bałką i Mirosławem Filonikiem grupę artystyczną „Neue Bieriemiennost" („Świadomość").
Tuż po studiach Marek Kijewski tworzył figuratywne rzeźby związane z nurtem „Nowej Ekspresji". Pod koniec 1987 roku kieruje twórczość w stronę kontemplacyjności, mistycznych dociekań i abstrakcji. Artysta stopniowo pozbawiał swoje rzeźby wymiaru fizycznego, realizując prace z wykorzystaniem światła (jarzeniówki, neony). Wprowadzał też do rzeźb kolor wraz z jego symboliką zaczerpniętą z pism prawosławnego teologa Pawła Florenskiego.
W latach 90. XX wieku tematem przewodnim prac Kijewskiego stała się kultura masowa. Artysta tworzył niezwykłe realizacje, zaskakujące połączeniem różnorodnych, najczęściej nierzeźbiarskich, materiałów, form, wątków i tradycji, zarówno z obszaru kultury wysokiej, jak i popularnej.
Na każdym etapie swojej artystycznej działalności Marek Kijewski podejmował liczne eksperymenty z formą rzeźbiarską, rozszerzając znaczenie tej dyscypliny sztuki. Tworzył obiekty przestrzenne często z wykorzystaniem materiałów nieartystycznych, takich jak klocki Lego, żelki, sztuczne futro, pióra, neony czy 24-karatowe złoto, zestawiając elementy kultury wysokiej ze światem popkultury i konsumpcjonizmu.
Od 1996 roku rozpoczął współpracę ze swoją partnerką życiową – Małgorzatą Malinowską „Kocurem” (prace duetu sygnowane były od tamtej pory jako „Kijewski/Kocur”).
Zdaniem Ewy Gorządek, Marek Kijewski swoimi realizacjami stworzył niezwykle oryginalny, wysoce subiektywny, a zarazem wspólny nam wszystkim słownik znaczeń składających się na pełną sprzeczności duchowość ponowoczesnej epoki.
Był uczestnikiem wielu wystaw zbiorowych, oraz prezentacji sztuki nurtu niezależnego jak między innymi "Ekspresja lat 80" w Sopocie i "Co słychać" w Warszawie, gdzie Kijewski zaprezentował kompozycję przestrzenną pod tytułem "Rozważania króla Zygmunta III na temat kobiety upadłej na duchu".
W Galerii Bielskiej BWA była prezentowana wystawa retrospektywna artysty "Drżę więc cały, gdy mogę was ozłocić" (15 maja – 18 czerwca 2009).