Stanisław Kuskowski

Urodzony w 1941 roku w Nowym Sączu, zmarł w 1995 roku w Nowym Targu. Studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1961–1967. Dyplom w pracowni Hanny Rudzkiej-Cybisowej w 1967 roku. W 1980 roku otrzymał stypendium z Funduszu Rozwoju Twórczości Plastycznej MKiS. Wielokrotnie wyróżniany i nagradzany, m.in. II nagrodą (1977) i III nagrodą (1978) w Ogólnopolskiej Wystawie im. J. Spychalskiego w Poznaniu; w Ogólnopolskiej Wystawie Malarstwa „Bielska Jesień” w Bielsku-Białej: Brązowym Medalem w 1974 roku, Złotym Medalem oraz Nagrodą Ministerstwa Kultury i Sztuki, a także nagrodą specjalną – Srebrną Paletą w 1977 roku, Srebrnym Medalem w 1978 roku. Otrzymał nagrodę honorową na VIII Festiwalu Malarstwa Polskiego w Szczecinie (1976), Nagrodę Prezydenta Miasta Szczecina (1980), II nagrodę na Ogólnopolskiej Wystawie „400 dzieł na 400-lecie Zakopanego” (1978), II nagrodę (1979) i III nagrodę (1980) na Ogólnopolskim Salonie Zimowym w Radomiu. W 1981 roku został uhonorowany nagrodą „Gazety Południowej” – „Za mądrość i dobrą robotę”, a w 1983 roku nagrodą I stopnia w dziedzinie plastyki za twórczość artystyczną i działalność kulturalną w województwie nowosądeckim. Twórczość Stanisława Kuskowskiego jest sztuką metafory, aluzji i sugestywnego znaku. Widać w niej konsekwentne zmierzanie do lapidarnego skrótu malarskiego o skondensowanej treści i mocnym wyrazie. Operuje symboliką światła i mroku oraz zawężoną gamą barwną; zarysy pejzażu i tajemniczej przestrzeni są w jego obrazach widzialnymi znakami niewidzialnego. Artysta prezentował swoje obrazy na wystawach indywidualnych oraz podczas licznych pokazów zagranicznych, m.in. „20 artystów polskich spod Tatr” w Bordeaux i Bayonne (Francja, 1982) i Wystawie Sztuki Abstrakcyjnej w Algierze (Algieria, 1983).