Leszek Żegalski założył latach 80. XX wieku z kolegami ze studiów w katowickiej filii ASP w Krakowie, Piotrem Naliwajko i Januszem Szpytem, Grupę Trzech czyli Tercet Nadęty. Artyści deklarowali powrót, zarówno w treści, jak i warsztacie, do wartości charakterystycznych dla dawnego malarstwa, jeszcze przed rewolucją impresjonizmu. Kolorystyka w typie sosów monachijskich i realizm zbliżały ich do malarstwa połowy XIX wieku, jednak w tematach odchodzili od akademizmu. Podobnie jak ich mistrz, Jerzy Duda-Gracz, patrzyli na rzeczywistość satyrycznie, przedstawiając często dosadne komentarze na temat świata. Obraz, będący hołdem dla jednego z najwybitniejszych malarzy XIX wieku, który sceny z udziałem żołnierzy na koniach umieszczał w doskonale namalowanych pejzażach, skupia się wyłącznie na krajobrazie. Artysta namalował fragment biegnącej przez skraj lasu drogi, sosny na pierwszym planie, rozproszone światło słoneczne. Brakuje tylko grupki powstańców, żeby wziąć ten obraz za dzieło samego Gierymskiego.
1985 – „Tercet nadęty czyli Grupa Trzech” – wystawa malarstwa trzech autorów: Janusz Szpyt z Lubaczowa, Leszek Michał Żegalski z Ustronia, Piotr Naliwajko z Chorzowa, Galeria Bielska BWA, (9 – 27 października 1985).