Grafika w technice barwnej akwaforty i akwatinty, w której artystka zestawia z sobą dwa portrety kobiece: samą twarz kobiety ciemnoskórej i sylwetkę kobiety białej. Kompozycja ma wiele nakładanych na siebie planów, pojawiają się elementy rozpoznawalne, jak noga czy wezgłowie łóżka, ale też fragmenty nie do zidentyfikowania. Obie kobiety mają smutne twarze, patrzą gdzieś przed siebie, sprawiając wrażenie zatopionych w swoich myślach, być może zmartwieniach. Nałożenie dwóch kolorów, ciepłej ochry i błękitu dało kolejną, ciemnobrązową barwę, którą wenezuelska artystka podkreśliła owal twarzy jednej z kobiet oraz nadała głębi przestrzeni pokoju.