Rzeźba ludowa w drewnie, polichromowana, przedstawiająca postać muzykanta grającego na dużej fujarce w kolorze żółtym. Wysoki szczupły grajek w czarnym kapeluszu z dziwnym długim zakończeniem i rondem wywiniętym na cztery strony, z bujnymi wąsami i brodą, w okularach – stoi lekko pochylony do przodu, trzymając przy ustach długi drewniany instrument. Jest ubrany w skórzaną narzutkę ozdobioną srebrnymi ćwiekami i wąskie spodnie do kolan wykończone mankietami. Postać ustawiona na płaskim rzeźbionym cokole stanowi część trzyosobowej grupy rzeźbiarskiej zatytułowanej „Muzykanci”.
2015 – Antoni Toborowicz – Dwa światy [kat. wyst.], Galeria Bielska BWA, 2015, s. 15.
2015 – Antoni Toborowicz – Dwa światy [wystawa indywidualna razem z Józefem Hulką], Galeria Bielska BWA, 2015
Wąsaty muzykant w ludowej rogatej czapce krakowskiej i góralskiej pelerynie. Lekko pochylony przechyla głowę w prawo, zbliżając ucho do trzymanych pionowo w lewej dłoni, ludowych skrzypek – gęśli. Drugą dłonią unosi smyczek do strun, gotowy do rozpoczęcia gry... Spod jego peleryny wystają bufiaste, sięgające kolan, spodnie i patykowate nogi. Muzykant stoi na podstawie w kształcie pagórka. Nasłuchuje. Ma podłużną twarz z wydatnym nosem. Wyraźne brwi, okrągłe zagłębienia oczu. Gęste wąsy zasłaniające górną wargę i włosy sięgające karku, zaznaczone wyraźnymi rytami. Skórzane obrzeża drewnianej peleryny wywinięte. Wydłużone stopy lekko zwrócone do wewnątrz. Prawa stopa lekko uniesiona, wystukuje rytm. Podłużne, okrągłe, głębokie, płytkie żłobienia dłuta imitują powierzchnie materiałów czapki, spodni, peleryny, strun. Kolorystyka rzeźby utrzymana jest w naturalnych odcieniach drewna. Powierzchnię podstawy tworzą gładkie i chropowate płaszczyzny. Na jednej z nich, przed lewą stopą muzyka, wyryta spirala. Pomimo uproszczonego sposobu przedstawienia postaci – typowego dla rzeźby ludowej – figura trafnie oddaje jej charakter, detale stroju i instrumentu.