Kompozycja metaforyczna w rozświetlonych kolorach ciepłych brązów, ochry i żółci.
Ukazuje wyimaginowany pejzaż z linią horyzontu dzielącą obraz na strefę nieba z wydłużoną geometryczną formą ukazaną perspektywicznie, biegnącą od góry przez niemal całą szerokość płótna oraz strefę ziemi. Dolna część jest miękka i pofałdowana, z bruzdami i kolistymi kształtami rozstrzygniętymi światłocieniem – przypomina grubą warstwę mchu pokrytą rudymi zarodnikami.