Andrzej Szewczyk

Urodził się w 1950 roku w Szopienicach, zmarł w 2001 roku w Cieszynie. Mieszkał w Kaczycach Górnych, Pogwizdowie i Cieszynie. Studiował w Instytucie Wychowania Plastycznego Filii w Cieszynie Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (1974–1978). Jeden z najciekawszych polskich artystów powojennych, malarz, rysownik, rzeźbiarz, twórca assemblages, akcji i environments, wybitny pedagog. Od 1977 roku współpracował z warszawską Galerią Foksal. Sztukę traktował jako nieustający proces, jego pierwsze prace były próbą przezwyciężenia tradycyjnej formy i struktury obrazu malarskiego (seria malowanych polinitem na lustrach równoległych pasów, 1971). W kolejnej serii prac „Malarstwo jest widoczne” wykorzystywał szkolne zeszyty do kolorowania oraz mapy. Rozwinięciem tych pomysłów, z 2. poł. lat 70., stały się prace z cyklu „Malarstwo obrazu ujednolicone z malarstwem ściany”, wykonane za pomocą używanych przez malarzy pokojowych wałków z dekoracyjnymi wzorami. Zwieńczeniem tych rozważań stały się „Malowidła z Chłopów” (1978), w których przenosił na płótno w skali 1:1 fragmenty ścian chałup rybackich, z użyciem oryginalnych materiałów malarskich (kaolin, polinit, klej). Od końca lat 70. na plan pierwszy w sztuce Szewczyka wysuwają się zagadnienia zapisu: księgi, pisma i kaligrafii. Najpierw powstają cykle prac na papierze, stronnice, zwoje i książki pokrywane w linearnym porządku plamami tuszu obwiedzionymi cienkimi konturami („Adam i Ewa”, 1978–1984). Od 1981 roku powstają szczególnie charakterystyczne dla Szewczyka, oryginalne prace ze ścinków kredek oraz klocków drewna „zapisywanych” kroplami ołowiu. Ścinki drewnianych kredek czy łupin orzechów pistacjowych, przyklejane w równych rzędach do desek i płócien, przeważnie zalewane woskiem i farbą, tworzą rodzaj obrazów-tablic, malarskiego pisma. Noszą często tytuły odwołujące się do konkretnych dzieł literackich, ukazują sieć literackich odniesień i fascynacji, ujawniając głęboką erudycję artysty. Uczestniczył w wielu prestiżowych wystawach, m.in. w XVI Biennale Sztuki w São Paulo, 1981; „Polish Realities”, Third Eye Centre, Glasgow, 1988; „Europa, Europa”, Bonn, 1994. Jego prace znajdują się w Muzeum Śląska Cieszyńskiego w Cieszynie (sala monograficzna artysty), Muzeum Sztuki w Łodzi, zbiorach Muzeum Narodowego w Poznaniu, Warszawie i Wrocławiu, Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, Muzeum w Chełmie, CSW Zamku Ujazdowskim w Warszawie, Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Galerii Bielskiej BWA oraz w licznych kolekcjach publicznych i prywatnych w kraju i za granicą.