Urodzony w 1960 roku w Warszawie. W latach 1980–1983 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w 1984 w Academie des Beaux-Arts w Paryżu, a następnie w Nowym Jorku w Studio School of Drawing, Painting and Sculpture. Kontynuował studia w 1988 roku w Ecole des Beaux-Arts, Aix-en-Provence i w 1989 w Institut des Hautes Etudes en Arts Plastiques w Paryżu. Istotny wpływ na kształt jego postawy artystycznej miały: doświadczenie w pracy w marmurze zdobyte w latach 1985–1987 w Carrarze, stypendium francuskiego MSZ pozwalające na studia artystyczne i antropologiczne zastosowań gliny w wyrobach ceramicznych i w architekturze w Peru i Meksyku, realizacje dla miast, muzeów i instytucji we Francji, USA i Meksyku (1999–2006), a także stypendium Ministra Kultury Francji i dwukrotnie The Pollock-Krasner Foundation w Nowym Jorku (1991, 2008). W swoich pracach Xawery Wolski podejmuje kontemplatywne dociekania natury czasu i przestrzeni w wymiarze ludzkim i transcendentalnym. Artysta za pomocą znaków opowiada o tajemnicy i obszarze czasu, o pamięci i zapomnieniu, śmierci i odrodzeniu, o tradycji i kulturze, z której wyrósł. Poprzez rzeźby i rysunki, ich nazwy i tytuły wystaw artysta pokazuje, że przywiązuje szczególną wagę do historii i prehistorii. Operując naturalnymi materiałami – gliną, wodą, brązem i ogniem – zgodnie z prawami przyrody nadaje rzeźbie nową, osadzoną nie tylko w naturze, jakość. Terakota – medium, w którym realizuje większość swoich rzeźb – sytuuje go blisko wytwórstwa w jego pierwotnej, znacznie zmitologizowanej postaci.