Biały naszyjnik

Opis

Monumentalny naszyjnik składający się z kilkudziesięciu przeplatających się sznurów białych ceramicznych korali różnej wielkości. W górze, zagęszczone, splatają się chaotycznie ze sobą; każdy z sznurów korali ma obraną wielkość. Największe z nich są około centymetrowej średnicy, następnie kilka kręgów tworzą korale wielkości pereł, zaś najmniejsze wielkością przypominają ziarna gorczycy.  
Korale wykonane są z nieszkliwionej , matowej terakoty w białym kolorze.

Interpretacja

Rzeźba z terakoty – jednego z najczęściej wykorzystywanych przez Xawerego Wolskiego materiałów –  pozwalająca  usytuować jego twórczość w kontekście tradycyjnego, pierwotnego rzemiosła o znacznie zmitologizowanej postaci. Tworząc przy pomocy pierwotnych materiałów, czterech  głównych żywiołów: gliny, wody, powietrza i ognia, Xawery Wolski odwołuje się do historii i prehistorii – stara się uchwycić tajemnicę istnienia, mówi o pamięci i czasie, kulturze i tradycji, w której wyrósł i dziedzictwie, które każdy z nas w sobie nosi dzięki naturalnym nośnikom i twórczości.

Bibliografia

– Kolekcja Sztuki Galerii Bielskiej BWA [album], red. i oprac. G. Cybulska, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała 2011, ss. 184, 185, 256
– folder „Pokaz 4.” (2). Kolekcja Sztuki Galerii Bielskiej BWA, Galeria Bielska BWA, (23.06-28.08.2016); reprodukcja pracy s. 2, 8
– „Relacje_Interpretacje” Kwartalnik ROK w Bielsku-Białej, Nr 3 (43), wrzesień 2016, wersja papierowa i internetowa), (2) wewnętrzna strona okładki
– kwartalnik „Artluk”, 2 (35), 2016; wersja papierowa i elektroniczna, s. 69.

Wystawy

2008 – Zona Maco, México Arte Contemporáneo, Galería Alejandro Sales, Meksyk (Meksyk)
2009 – “Into an Empty Sky”, wystawa indywidualna, fundacja Jim Thompson Arts Centre, Bangkok (Tajlandia)
2010 – “Morfologías”, wystawa indywidualna, Alejandro Sales Gallery, Barcelona (Hiszpania)
2012 – wystawa Kolekcji Galerii Bielskiej BWA, Art Tranzyt, Galeria Sektor I, Jaworzno
2016 – „Pokaz 4.” Kolekcja Sztuki Galerii Bielskiej BWA, Galeria Bielska BWA, (23.06-28.08.2016)

Audiodeskrypcja

Rzeźba Xawerego Wolskiego o tytule „Biały naszyjnik”.
Powstała w 2005 roku w technice terakotowej.
Wysokość 104 cm, szerokość 39 cm, głębokość 5 cm.

Zbiory Galerii Bielskiej BWA.

Na ścianie, wokół pustej, owalnej przestrzeni, kilkadziesiąt sznurów białych korali różnej wielkości, zatacza kręgi luźno zwisającego, dużego naszyjnika o zróżnicowanej strukturze. Korale zwisając w rzędach przeplatają się między sobą. W górze, zagęszczone, splatają się chaotycznie ze sobą. Każdy z sznurów korali ma obraną wielkość. Największe z nich są około centymetrowej średnicy, następnie kilka kręgów tworzą korale wielkości pereł, zaś najmniejsze wielkością przypominają ziarna gorczycy.  Przeplatające się sznury koralików i korali tworzą rodzaj szerokiego naszyjnika sięgającego do piersi.

Pusta, owalna przestrzeń zarysowująca się między sznurami korali, symbolizuje szyję osoby, która mogłaby nosić na piersiach tę pokaźną ozdobę.

Artysta wykonał rzeźbę z terakoty, czyli z dobrze oczyszczonej i wypalonej gliny. Jest to jeden z najczęściej wykorzystywanych przez niego materiałów w procesie rzeźbiarskim, co pozwala usytuować jego twórczość w kontekście tradycyjnego, pierwotnego rzemiosła o znacznie zmitologizowanej postaci. Tworząc przy pomocy pierwotnych materiałów, trzech głównych żywiołów: gliny, wody, ognia, Xawery Wolski odwołuje się do historii i prehistorii – stara się uchwycić tajemnicę istnienia, mówi o pamięci i czasie, kulturze i tradycji, w której wyrósł i dziedzictwie, które każdy z nas w sobie nosi dzięki naturalnym nośnikom i twórczości.

Xawery Wolski urodził się w 1960 roku w Warszawie. W latach 1980–1983 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w 1984 w Academie des Beaux-Arts w Paryżu, a następnie w Nowym Jorku w Studio School of Drawing, Painting and Sculpture. Kontynuował studia w 1988 roku w Ecole des Beaux-Arts, Aix-en-Provence i w 1989 w Institut des Hautes Etudes en Arts Plastiques w Paryżu. Istotny wpływ na kształt jego postawy artystycznej miały: doświadczenie w pracy w marmurze zdobyte w latach 1985–1987 w Carrarze, stypendium francuskiego MSZ pozwalające na studia artystyczne i antropologiczne zastosowań gliny w wyrobach ceramicznych i w architekturze w Peru i Meksyku.