Chmurzysko

Opis

Obraz w ciemnej tonacji indygo i szmaragdowej zieleni, zakomponowany w prostokącie zbliżonym do kwadratu. Malowany walorowo plamą, w konwencji nadrealizmu; sprawiający wrażenie dużej głębi.  Obraz zorganizowany na osi pionowej zaznaczonej mocnym neonowo-zielonym światłem, powtórzonym także w tle, a także pionową płaszczyzną. Ukazuje ciemną zmultyplikowaną formę zwisającą z górnej krawędzi, tworzącą jasne nacieki, z których spływa jedna kropla.

Interpretacja

Środek kompozycji tworzy dolna część chmury, zbudowanej z kilkunastu warstw, stylizowanych, biało-srebrnych, o pięknym światłocieniu. Niezwykle starannie namalowana chmura przyciąga wzrok, ale jeszcze większa uwagę poświęca się kropli wody, która z tej chmury spada. Niemal trójwymiarowa, idealnie zaokrąglona, łączy w sobie to co najlepsze, ma w swej jednej cząsteczce cechy całej ogromnej chmury, ale ma też cząstkę światła. Jest wynikiem działania promienia świetlnego, który przybył z nieba, przebił się przez grubą warstwę chmury i skroplił jej mały fragment.

Promień światła jest ważnym dla artysty symbolem, podobnie jak kropla wody. Pierwszy symbolizuje siłę sprawczą, drugi – materię świata.

Kropla wody widoczna na pierwszym planie symbolizuje deszcz płynący z całej chmury. Artysta uwidocznił go w postaci słupa, w którym odbijają się okoliczne góry i las. Chmura, słodka, niemal śmietankowa na spodzie, w miarę oddalania się w górę staje się ciemna, a potem szponiasta, z drapieżnymi haczykami. Te ostre formy są charakterystyczne dla Wilczyńskiego, choć nie występowały we wszystkich jego obrazach. Dobrze podkreślają inne oblicze chmur i tego, co z nich pochodzi, ich czasem destrukcyjny charakter.

Obraz utrzymany w chłodnych błękitach i zieleniach, daje wytchnienie dla oczu, pozwalając im błądzić po swoich zakamarkach. Promień światła przynosi energię i choć brak tu ciepłych kolorów, można nasycić się jego pozytywnym przekazem.

Bibliografia

– kat. wyst. XXIII Ogólnopolska Wystawa Malarstwa „Bielska Jesień 86”, BWA, Bielsko-Biała, 1986, reprod.: s. 15
– kat. wystawy laureatów Ogólnopolskiej Wystawy Malarstwa „Bielska Jesień
1988 – Ogólnopolska Wystawa Malarstwa Bielska Jesień 1962–1987, wystawa laureatów, Biuro Wystaw Artystycznych, Bielsko-Biała, s. 54
– reprod.: „Relacje–Interpretacje”, nr 4/2010, wewn. str. okładki
– Lokomotywa. Wpływ kultury na rozwój lokalny [książka], red. A. Smalcerz, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała 2011, repr. s. 100
– Kolekcja Sztuki Galerii Bielskiej BWA [album], red. i oprac. G. Cybulska, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała 2011, s. 178
– repr. na zaproszeniu; „Bielsko XXI – Korzenie”, wystawa zbiorowa, Bielskie Centrum Kultury, Bielsko-Biała
– folder Bielsko XXI – korzenie, Galeria Środowisk Twórczych, Bielsko-Biała, 2013, reprodukcja, ostatnia strona
– kalendarz na lata 2016–2017, reprodukcja pracy, format A3, Galeria Bielska BWA, 2015

Wystawy

1986 – XXIII Ogólnopolska Wystawa Malarstwa „Bielska Jesień 86”, BWA, Bielsko-Biała; Medal Brązowy – Nagroda Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Wojewódzkiego w Bielsku-Białej; reprod.: kat. wyst., s. 15
1988 – Ogólnopolska Wystawa Malarstwa Bielska Jesień
1988 – Bielska Jesień 1962–1987. Ogólnopolska Wystawa Malarstwa, wystawa laureatów, BWA, Bielsko-Biała, 1988
1992 – Kazimierz Wilczyński – wystawa retrospektywna, Biuro Wystaw Artystycznych, Bielsko-Biała
1994 – „Bielscy plastycy w kolekcji Galerii Bielskiej BWA”, Wolfsburg, Niemcy
2005 – „Kolekcja Galerii Bielskiej BWA”, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała
2010 – „50 obrazów”, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała
2012 – „45/45. Kajtek i Monika”, wystawa monograficzna Kazimierza Wilczyńskiego i jego córki Moniki Kałuży, Regionalny Ośrodek Kultury, Bielsko-Biała
2013 – „Bielsko XXI – Korzenie”, wystawa zbiorowa, Bielskie Centrum Kultury, Bielsko-Biała; repr. na zaproszeniu