Praca z cyklu czarno-białych serigrafii, przedstawiających kilka wersji tej samej sytuacji. Starszy mężczyzna w czapce z daszkiem stoi po prawej stronie kompozycji patrząc w okno. Scena oświetlona jest mocnym, skontrastowanym światłem, które wydobywa jedynie niektóre fragmenty z czarnego tła. Za oknem zmieniają się widoki, jak na ekranie telewizora lub w oknie jadącego pociągu: w kolejnych grafikach widać inne sceny. Artysta uchwycił w tej serii postać swojego ukochanego dziadka, po którym otrzymał imię Michał. Mężczyzna wykonuje codzienną czynność mielenia ziarna dla zwierząt w przydomowym warsztacie, patrząc w okno, w którym – dzięki wyobraźni wnuka-artysty – zmaterializowane zostały nostalgiczne wspomnienia. Świadomość zbliżającego się końca życia wywoływała melancholię, ale też była powodem do dumy – z rodziny, wnuków, wypełnienia powinności życiowych. W pracy „Wspomnienie I” w oknie widzimy parę staruszków, uśmiechniętych i pogodnych. Kobieta ma założone ręce, mężczyzna obejmuje ją prawym ramieniem, patrząc na nią z radością.
– Michał Kliś – Wyrwane z niepamięci. Malarstwo, grafika, rysunek, plakat, fotografia; książka towarzysząca wystawie artysty, wyd. Galeria Bielska BWA, 2021, repr. s. 178. Opis pracy tamże, w tekście A. Smalcerz „Powrót do utraconej krainy”, ss. 7-8-9.