Obraz składający się z trzech elementów połączonych na stałe w jedną, prostokatną całość. Kompozycja w tonacji kobaltów, z szerokim poziomym pasem ciągnącym się przez całą szerokość obrazu, namalowanym w zgaszonych bielach. Przedstawia schematyczne wnętrze malowane ciemnymi plamami, chropawe i ze spękaniami, w którym można jedynie wyróżnić święte obrazki stojące w dwóch miejscach na niebieskiej półce.
Dyptyk składający się z dwóch nierównej wielkości płócien, podzielonych linią horyzontu na część ziemską i część niebiańską. Na białej połaci ziemi, oddzielonej niebieską linią, stoją święte obrazy: w pierwszej części dyptyku – związane z życiem i męką Chrystusa, w części drugiej to obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. W przestworzach rozciągających się nad horyzontem pojawia się mnóstwo wypukłych plam o nieregularnym kształcie. Można je interpretować na różne sposoby: mogą symbolizować obłoki, modlitwy wiernych lub też anioły, ale niewątpliwie ich pochodzenie jest nieziemskie, ma związek z tytułowym misterium.