Nemezis

Opis

Wielkoformatowa grafika w technice serigrafii w kolorystyce  zielono-biało-czarnej. Przedstawia  syntetyczną nagą sylwetkę kobiecą.  Obwiedziona  czarnym konturem postać  umieszczona jest  na tle koła w kolorze jasnej zieleni, na którym narysowane są także wykresy i rysunki  instruktażowe.
Z trzech stron w kierunku postaci wyciągają się jakieś dłonie namalowane cielistym kolorem, co kontrastuje z bielą kobiecego ciała. Tłem dla kompozycji figuralnej z kołem  jest  kwadratowa płaszczyzna podzielona  pionowo na pół, po lewej biała z prawej czarna.

Bibliografia

– Kolekcja Sztuki Galerii Bielskiej BWA [album], red. i oprac. G. Cybulska, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała 2011, ss. 41, 208
– Pokaz 4. postscriptum. Jak powstają kolekcje sztuki i dizajnu, http://bielskobiala.wyborcza.pl/bielskobiala/56,88025,20689240,Pokaz_4_postscriptum_Jak_
– Pokaz 4. postscriptum. Jak powstają kolekcje sztuki i dizajnu, www.galeriabielska.pl ; [dostęp: 10.09.2016]
– Pokaz 4. postscriptum. Jak powstają kolekcje sztuki i dizajnu, https://www.facebook.com/galeriabielska/photos/ms. ..; [dostęp: 20.09.2016]
– W Bielsku-Białej. Magazyn Samorządowy, III/2016, reprodukcja pracy, s. 11.

Wystawy

2009 – pokaz indywidualny towarzyszący koncertowi Miri Ben-Ari, Klub Wytwórnia, Łódź
2009 – „Ad Extra – grafika”, wystawa indywidualna, Galeria Bielska BWA, Bielsko-Biała
2016 – Kolekcja Sztuki Galerii Bielskiej BWA. POKAZ 4. Postscriptum. Jak powstają kolekcje sztuki i dizajnu (1 – 18.09.2016).

Audiodeskrypcja

Grafika Teodora Durskiego o tytule „Nemezis”.
Powstała w 2006 roku w technice serigrafii.
Wysokość 119 cm, szerokość 119 cm

Zbiory Galerii Bielskiej BWA

W geometryczną kompozycję składającą się z kremowo-czarnego kwadratu, i naniesionego na niego zielonego koła, wpisany graficzny akt, ukazujący uśmiechniętą kobietę w ujęciu do ud. Do kobiety z obu stron i od góry, zbliżają się ręce w odcieniach żółci i brązu. Na tle kwadratu złożonego z pary pionowych prostokątów, po lewej kremowego, po prawej czarnego obwiedzionego kremową ramką, wpisane w centrum, zielone koło. Przy jego pionowej osi nieco z prawej, stoi odchylona i przechylona lekko w prawo, naga kobieta – Nemezis – grecka bogini zemsty, sprawiedliwości i przeznaczenia. Jej postać zarysowana jest mocnym, graficznym, czarnym konturem. Krótkie, postrzępione włosy, rozchodzące się w różne strony niczym płomienie, z lewej przykrywają połowę czoła. Przymknięte powieki i rozpływający się uśmiech, nadaje twarzy rozmarzony wygląd. Ręka z prawej cofnięta za plecy i ugięta pod kątem prostym, palce uniesionej dłoni lekko przygięte. Druga ręka z dłonią na wysokości piersi. Palce wyprostowane, kciuk i palec wskazujący łączą się lekko krzyżując. Stawy palców i rąk, obojczyki, piersi z sutkami, mięśnie brzucha, kości miednicy i łono, zarysowane są czarnymi kreskami, na tle przenikających i mieszających się bieli i szarości, formujących ciało bogini. Z jego barwy i czarnego kreskowania, po chwili wpatrywania się, wyłania się portret krótkowłosego mężczyzny w ujęciu do bioder, patrzącego wprost na nas, ubranego w renesansowy strój – rozkloszowany dołem kaftan z rzędem guziczków, pod szyją wykończony gęsto marszczoną, krótką falbanką.

W zielonym kole wpisanym w kwadrat, wokół bogini pojawiają się liczne białe linie, kształtujące geometryczne formy. Pomiędzy nie gdzieniegdzie wpisane są schematyczne, geometryczne postaci leżących ludzi. W górnej części koła po lewej, białe linie układają się w prostokątny budynek z dwoma rzędami okien. Po prawej cztery białe, wysokie i smukłe kształty oddające kominy. Z konturów budynku oraz pierwszych kominów, bucha kilka czerwonych, postrzępionych płomieni. Na tle koła z góry i po bokach, w kierunku bogini wyłaniają się ręce.  Trzy wskazują i dotykają jej twarzy. Otwarta dłoń z prawej skierowana na prawy policzek. Środkowa z góry palcem wskazuje na brew i nos. Od tyłu z lewej wystaje trzecia, palcami dotyka skroni przy oku. Pozostałe dwie dłonie po bokach bogini. Jedna z prawej profilem, z wnętrzem skierowanym do góry. Dotyka łokcia uniesionej do piersi ręki Nemezis. Do jej łączących i lekko krzyżujących się palców, sięga  druga ręka wysuwająca się od lewej.

Artysta w grafice „Nemezis” wykonanej w plakatowej, rysunkowej stylistyce ukazuje, że nawet na boginię, czy po prostu przedstawioną kobietę działają zewnętrzne bodźce, jakimi są ręce wychodzące spoza koła. We wnętrzu bogini ukazał fragment obrazu „Portret Krawca” Giovanniego Battisty Moroniego z 1570 roku, będącego jednym z pierwszych przykładów portretów rodzajowych, na których portretowany nie pozuje, ale zajmuje się własną pracą. Teodor Durski połączył w ten sposób w jednym obrazie pierwiastek kobiecy i męski. Inspiracją do płonącej fabryki stała się czynna w owym czasie elektrociepłownia z Łodzi, z której wyciągnięte są schematyczne postaci ludzkie. Praca artysty pełna jest różnorodnej symboliki, wskazującej na wiele różnych interpretacji. Podawane przez niego tropy interpretacyjne zwykle dotyczą zawiłej natury ludzkiej, na którą mają wpływ różne czynniki oraz inni ludzie.