Kompozycja abstrakcyjna – czarna odbitka na beżowym papierze – podzielona osią poziomą na dwie połowy.
Górna część zorganizowana z gęstwiny cienkich rozedrganych linii pokrywających tło niemal w całości, układających się w nieforemne organiczne formy.
W dolnej części wyróżnia się szeroki pas czerni wznoszący się ukośnie w górę, przechodzący następnie w układy linii poziomych, później falistych. Równoważy go po lewej, kolisty pas czeni z białymi liniami, zakończony wypustkami w formie języków. Na dole poziome formy utworzone z sieci cienkich półkolistych linii.