Urodzony w 1942 roku w Czechowicach-Dziedzicach, zmarł w 2004 roku. Studia artystyczne na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu pod kierunkiem prof. Tymona Niesiołowskiego i prof. Stanisława Borysowskiego; dyplom uzyskał w 1966 roku. Używał pseudonimu artystycznego Andy.
Uprawiał malarstwo sztalugowe o tematyce portretowej, społecznie zaangażowanej i symboliczno-historycznej. Inspirował się fotografią i wykorzystywał to medium w swojej twórczości. Był prekursorem tzw. hiperrealizmu historycznego; zajmował się także rzeźbą, grafiką użytkową i plakatem.
Swoje prace prezentował na wielu wystawach indywidualnych: w Bielsku-Białej, Opolu, Cieszynie i Skoczowie, a także na licznych wystawach zbiorowych, ogólnopolskich i w Austrii. Wielokrotnie uczestniczył w wystawach organizowanych przez okręgi bielski i katowicki ZPAP. Uzyskał wiele nagród, m.in. II nagrodę na Plenerze Młodych w Miastku (1968), Nagrodę Ondraszka (1974), I nagrodę na Poplenerowej Wystawie Malarstwa „Jesień beskidzka” w Bielsku-Białej (1974), II nagrodę na Plenerze Przemysłowym w Gliwicach (1976) oraz dwukrotnie podczas Ogólnopolskiej Wystawy Malarstwa „Bielska Jesień” (w 1975 roku zdobył Nagrodę Prezydenta Miasta, w 1983 roku – II nagrodę).
Jego prace znajdują się w kolekcji Galerii Bielskiej BWA i zbiorach prywatnych.